woensdag 17 februari 2016

Kodian Trio - I

Tonefloat, 2016

 


In de serie 'A New Wave Of Jazz' komt het Tonefloat-label, eerder al verantwoordelijk voor fraaie albums van onder andere Yodok III, Fantoom, Dikeman/Serries/Verbruggen en Serries Verhoeven Webster Trio, op 18 maart a.s. weer met twee vinyl-uitgaves, ditmaal van het Dikeman/Lisle/Serries/Webster Quartet en Kodian Trio. Dat trio is in feite het Dikeman/Lisle/Serrie/Webster Quartet minus John Dikeman. 

Gitarist Dirk Serries staat bekend om zijn ambient- en drone-muziek, zoals onder meer is te horen op de dit jaar uitgekomen albums met Chihei Hatakeyama ('The Storm Of Silence') en Rutger Zuydervelt ('Buoyant Live', ook op Tonefloat). Hij manifesteert zich steeds vaker als freejazz-gitarist en dat doet hij ook in het Kodian Trio. Hier geen klanklandschappen, maar vrije, avant-gardistische en meermaals ongrijpbare experimenteerdrift. 

Colin Webster (saxofoon) en Andrew Lisle (drums) brachten als duo eind vorig jaar de cassette 'Firehouse Tapes' uit en hebben ook daarvoor met enige regelmaat samengewerkt. Hun ongepolijste en fantasievolle spel sluit perfect aan op de vrije spelopvatting die Serries op 'I' laat horen. Op deze plaat wordt op het scherpst van de snede gemusiceerd door drie volledig gelijkwaardige muzikanten.

Serries, Webster en Lisle tonen zich zeer bedrijvig op 'I', waarop onrustig, compromisloos en met een vrij hoog abstractieniveau wordt gemusiceerd. In opener VIII blijkt direct dat ieder van de muzikanten de ruimte neemt om zijn eigen ding te doen, zonder dat men elkaar in de weg zit. Serries is met zijn vrije spel meermaals de meest op de voorgrond tredende muzikant, Lisle speelt aanvankelijk met brushes en stokken maar brengt ook prachtige wrijvende en schurende geluiden voort en Webster slingert en schokt daar tussendoor. Uiteindelijk vinden de muzikanten elkaar in een rustig einde.

Op het daaropvolgende V laat het trio zich van een veel grimmiger kant zien. Serries zorgt voor noise en feedback, Websters toon is bijtend en zijn voordracht uitermate driftig en Lisle ranselt met name zijn bekkens af. Lisle houdt een paar keer stil om vervolgens de muzikale razernij voort te zetten. De muzikale kopstoot van V wordt gevolgd door II, dat niet zo'n brute kracht kent maar langzaam intensiteit opbouwt, na vijf minuten plaatsmakend voor een rustiger, aftastender passage. II wordt beëindigd met uithalen op de baritonsax van Webster. 

Zeer levendig en bij vlagen furieus is VII, dat soms alle kanten op stuitert maar waarin het drietal er toch in slaagt bij elkaar te blijven. Webster klinkt wat lichter door gebruik van zijn altsaxofoon. Erg spannend is de lange afsluiter III, met Webster weer op baritonsax, waarin tergend langzaam wordt toegewerkt naar een ferme finale.

Kodian Trio biedt de luisteraar geen hapklare brokken muziek, maar levert met 'I' een ruwe, wringende en stompende plaat af die om veelvoudige beluistering vraagt alvorens het muzikaal gebodene volledig op waarde kan worden geschat. Hoeveel de muzikanten soms ook tegen elkaar in lijken te musiceren, steeds blijft - soms op onnavolgbare wijze - de  controle behouden. In de ontoegankelijke, bij tijd en wijle abstracte muziek ligt een flinke dosis inventivieit en subtiliteit verscholen van drie uitblinkende vrije impro-musici. 

http://tonefloatrecords.blogspot.nl/ 

http://www.andrewlisle.com/

http://www.dirkserries.com/

http://colin-webster.blogspot.nl/

Geen opmerkingen:

Een reactie posten