In de extremiteit ligt de schoonheid bij Dead Neanderthals

Dead Neanderthals - Worship The Sun

Relative Pitch Records, 2015

Nog maar nauwelijks bekomen van Dead Neanderthals' overweldigende dark ambient-trip Endless Voids is daar al opvolger 'Worship The Sun', voorzien van prachtig artwork van Elza Zijlstra (Trashworks). Geen uitbreiding van de bezetting deze keer, maar 'slechts' het Nijmeegse duo René Aquarius en Otto Kokke. Het is weer ongenadig raak.

'Worship The Sun' bestaat uit twee tracks van respectievelijk negentien en achttien minuten. Verrassenderwijs horen we Kokke op dit album niet op bariton- maar op sopraansaxofoon. Op de eerste track, Worship, bespeelt Aquarius zijn drums met brushes. Van enige terughoudendheid of gevoeligheid is echter geen sprake: het tweetal gaat er zoals altijd vol in en gas terugnemen is er nauwelijks bij. 

Aquarius' basdrumspel is prominent aanwezig in de mix, klinkt bijna als drums en bas ineen, en dat doet de sound van Dead Neanderthals goed. Een bas wordt derhalve niet gemist. Kokke zoekt het vooral in het hoge en extreme register van de sopraansax en weet met gillende en krijsende klanken moeiteloos zevenendertig minuten te boeien. Op fraaie melodielijnen is hij niet te betrappen maar dat is onderdeel van de charme: juist in de extremiteit ligt de schoonheid van deze muziek.

Worship klinkt in de eerste paar minuten nog redelijk als freejazz (denk John Coltrane ten tijde van 'Interstellar Space'), maar zodra Kokke, gepusht door de razendsnelle basdrums en alomtegenwoordige bekkens, de hogere regionen heeft gevonden, is daar geen sprake meer van; dan rest nog slechts buitensporigheid. Toch is het niet zo dat 'Worship The Sun' luchtdicht verpakt is. Vooral het eerste stuk ademt tussen de extreme stukken door, wanneer de sax de tonen wat langer rekt en de drums even loslaten. Het dient echter om de volgende stoot uit te delen, zeker aan het einde van dit stuk.

The Sun is, al houd je dat bijna niet voor mogelijk, nog radicaler en expressiever dan Worship. Op een goede acht minuten in The Sun valt de zware drums ineens weg en beperkt Aquarius zich even tot het bespelen van bekkens. Kokke gaat echter onverdroten verder met het uitspugen van gierende klanken, zodat van een rustpunt allerminst sprake is. Als de drums weer invallen wordt naar een smerige, intense en explosieve finale toegewerkt die de luisteraar compleet gezandstraald maar gelouterd achterlaat.

'Worship The Sun' is in al zijn onstuimigheid een dijk van een plaat, zoals 'Prime' dat ook was. Hier zijn we voorlopig nog niet klaar mee, maar het volgende project staat alweer voor de deur: met Dirk Serries en Martina Verhoeven vormen Aquarius en Kokke het kwartet Fantoom, waarvan op 30 oktober 2015 de lp 'Sluimer' zal verschijnen, en daarnaast heeft het Nijmeegse tweetal ook met Drvg Cvltvre een plaat opgenomen. Even bijkomen is er dus niet bij, maar is dat erg? Dacht het niet!

https://deadneanderthals.wordpress.com/

http://deadneanderthals.bandcamp.com/